Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza

Miejsce, w którym narodził się światowy przemysł naftowy i w którym znajduje się unikatowe muzeum, działające na terenie czynnej od 1854 r. kopalni ropy naftowej.

---

Olej skalny, jak nazywali ropę tutejsi mieszkańcy, znany był od dawna, jednak dopiero współpraca aptekarza i genialnego wynalazcy Ignacego Łukasiewicza i ziemianina z Polanki Tytusa Trzecieskiego, spowodowała, że w miejscu tym narodził się jeden z najważniejszych światowych przemysłów. Naftowe trio – dołączył bowiem do nich Karol Klobassa-Zrencki - rozpoczęło eksploatację surowca na szeroką skalę. Klobassa wniósł do spółki złoża ropy w Bóbrce, których był właścicielem, Trzecieski finanse, a Łukasiewicz objął kierownictwo „merytoryczne”, pozostając aż do śmierci w 1882 r. naczelnym dyrektorem kopalni.



Działała ona w kolejnych dekadach nieprzerwanie, zmieniając jedynie właścicieli, nic zatem dziwnego, że eksponaty stworzonego tu Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza dają niepowtarzalną okazję do wędrówki po dziejach technologii i całej kultury przemysłowej, która powstała wokół ropy naftowej. Jest ona bowiem wpisana w dziedzictwo i krajobraz regionu. Przez ponad 100 lat szyby i kiwony naftowe były nieodłącznym elementem podkarpackich miast, miasteczek i wiosek, dając pracę setkom tysięcy osób i kładąc kres przysłowiowej galicyjskiej biedzie.

Wędrując po terenie skansenu nie można przegapić wyjątkowej kopanki Franek z 1860 r. Ten najstarszy eksponat rozpoczyna całą serię różnorodnych typów urządzeń wyciągowych, służących do operacji technicznych w wykonywanych odwiertach. Takich jak np. wiertnica typu kanadyjskiego z 1885 r., napędzana lokomobilą parową czy wiertnica udarowa typu Bitków z 1923 r. Eksponaty są źródłem niezwykłej i pasjonującej wiedzy a otaczający je, malowniczy las dodatkowo dodaje uroku.


Pełno tu także innych ciekawostek – jak choćby warsztat mechaniczny z 1864 r., konstrukcji drewnianej, obsługujący wiercenia metodą udarową czy drewniana kuźnia kopalniana z 1856 roku; wyposażona jest w stare narzędzia kowalskie i skórzany miech z końca XIX w. Niepowtarzalną atrakcją jest również replika górskiej stacji benzynowej Centrali Produktów Naftowych z oryginalnymi dystrybutorami paliw z początkowych lat rozwoju stacji benzynowych.

Muzeum posiada nadto zróżnicowany zbiór pamiątek, dokumentów i kolekcji reprezentujących liczne specjalności naukowo-techniczne: geologię i górnictwo naftowe, przemysł rafineryjny i petrochemiczny, użytkowanie i dystrybucję produktów naftowych, gazownictwo ziemne, kolekcjonerstwo naftowe (medale, karty czy znaczki pocztowe). Część ekspozycji została zgromadzona w nowoczesnym pawilonie, w którym zorganizowano multimedialną ścieżkę edukacyjną, prezentującą etapy rozwoju przemysłu naftowego oraz ultranowoczesną ekspozycję poświęconą wydobyciu gazu ziemnego. Multimedia znjdziecie także w "Domu Łukasiewicza".